Αφορμή για αυτή τη σειρα έργων ήταν τα κοινά στοιχεία που παρουσιάζουν παγανιστικά έθιμα διάφορων λαών της Ευρώπης που δεν είχαν συναντηθεί ποτέ και δε θα μπορούσαν να έχουν ανταλλάξει πολιτισμικά στοιχεία. Τα έθιμα αυτά αφορούσαν κυρίως την περίοδο του Δωδεκαήμερου, δηλαδή τις μέρες από 25 Δεκεμβρίου ως την Πέμπτη 5 Ιανουαρίου. Οι μέρες αυτές συμβόλιζαν την περίοδο που η φύση «νεκρώνει» λόγω του χειμώνα και οι άνθρωποι ένιωθαν την ανάγκη να διώξουν αυτό το «κακό». Μεταμορφώνονταν σε ανθοφόρες και ζωόμορφες φιγούρες. Οι ανθοφόρες φιγούρες συμβόλιζαν τη γονιμότητα και οι ζωόμορφες φιγούρες λειτουργούσαν προστατευτικά για τους ανθρώπους απέναντι στο «κακό» που κάνει τη φύση να «κοιμάται» με αποτέλεσμα να τους στερεί την τροφή. Κάποιες φορές οι ζωόμορφες φιγούρες συμβολίζουν τον ίδιο το χειμώνα ή το χρόνο που δεν αφήνει τίποτα ανέγγιχτο στο πέρασμα του. Από το Ισαάκιο Έβρου ως το Queensferry της Σκωτίας, από τα Βαλκάνια ως τη Νορβηγία, οι άνθρωποι μεταμορφώνονταν σε μια τερατόμορφη φιγούρα η οποία σε κάποιες περιπτώσεις τρόμαζε τους κατοίκους της περιοχής και εκείνοι διώχνοντας την περνούσαν το μήνυμα ότι κερδίζει η αναγέννηση της φύσης και η γονιμότητα. Σε άλλες περιπτώσεις οι φιγούρες χόρευαν με τα βαριά κουδούνια τους να ταράζουν την ησυχία του χειμώνα ώστε με αυτό τον τρόπο να «ξυπνήσουν» τη φύση. Γούνες και δέρματα ζώων, κόκαλα, ξύλο και άνθη είναι τα βασικά υλικά που χρησιμοποιούσαν όλοι αυτοί οι λαοί. Μάλιστα πολλά από αυτά τα έθιμα αναβιώνουν και σήμερα και συμβιώνουν με τα χριστιανικά έθιμα. Προσωπικά με εντυπωσίασε η ομοιομορφία που παρουσιάζουν οι φιγούρες αυτές τόσο στη διαδικασία του εθίμου όσο και στα υλικά. Φέρνοντας τα έθιμα αυτά στο σήμερα θέλησα να δείξω ότι οι λαοί από τα αρχαία χρόνια και σε διαφορετικά σημεία της γης έβρισκαν τρόπο να εκφράσουν τους προβληματισμούς τους, τα άγχη τους μέσα από κοινούς τρόπους που τελικά δε διαφέρουν και τόσο πολύ από τα δικά μας άγχη και την ανάγκη μας για επιβίωση. This exhibition is about European pagan rituals that were taking place during the 12 days after Christmas (25th of December-5th of January). These specific days were symbolizing the winter period that nature is "asleep/dead" and people felt the need to reverse this situation by creating animal or flower shaped masks and costumes. The flower shaped forms were symbolizing fertility and the animal shaped forms were a way of protection from the 'evil' winter that is making nature not fertile and the result is the lack of food. From Evros region in Greece to Queensferry of Scotland, from Balkan regions to Norway people were tranforming themselfs in a figure that was terrifying. Villagers were trying to send away this terrifying figure and by that process they were sending the message that resurection of nature a;wasys wins. In other cases these figures were dancing moving their huge bells and by that they were waking nature from her deep winter sleep. The artist was impressed by how much alike these rituals were during the passing of time even though these people were not able to know each other. Also she was impressed by the fact that people from different places on earth, always found a way to express their worries about surviving through common ways and points of view that in the end are not that different from today's worries about survival.